tecahül i arif sanatı ne demek?

Tecaahül-i Arif Sanatı, Türk edebiyatında "bilmezlik üzerine bilgelik sanatı" olarak adlandırılan bir düşünce ve sanat akımıdır. Bu akım, Tanzimat dönemi edebiyatının öncüleri arasında yer almıştır ve genellikle divan edebiyatına karşı bir tepki olarak ortaya çıkmıştır.

Tecaahül-i Arif Sanatı'nın temel prensibi, bilgisizliği inkar etmek yerine kabul etmektir. Buna göre, insanın bilgiye ulaşmak için sürekli bir arayış içinde olması gerektiği savunulmuştur. Bu düşünce akımı, başta Ahmet Mithat Efendi olmak üzere Namık Kemal, Şinasi ve Ali Suavi gibi Tanzimat dönemi yazarları tarafından benimsenmiştir.

Tecaahül-i Arif Sanatı, edebi eserlerde kullanılan dil ve tarz açısından da yenilikçi bir yaklaşım benimsemiştir. Bu akımın temsilcileri, divan şiirindeki ağır ve sanatlı dil yerine daha sade ve anlaşılır bir dil kullanmışlardır. Ayrıca, herkesin anlayabileceği konuları ele almışlar ve toplumsal sorunlara değinmişlerdir.

Tecaahül-i Arif Sanatı, Tanzimat dönemi edebiyatında önemli bir yer işgal etmiştir ve Türk edebiyatının gelişimine büyük katkı sağlamıştır.